چرا گاهی در روابط احساس میکنیم که هیچکدام از طرفین تلاش نمیکنند؟
حتما برای شما هم پیش آمده که در یک رابطه، چه عاطفی، چه دوستانه و چه خانوادگی، احساس کنید که فقط شما هستید که تلاش میکنید و طرف مقابل هیچ حرکتی انجام نمیدهد. این حس بسیار ناخوشایند و فرساینده است و میتواند منجر به دلسردی و حتی پایان رابطه شود. اما چرا این اتفاق میافتد؟ دلایل مختلفی برای این احساس وجود دارد که در اینجا به 20 مورد از مهمترین آنها اشاره میکنیم:
- 🔵
عدم تطابق انتظارات:
ممکن است انتظارات شما و طرف مقابل از رابطه با هم همخوانی نداشته باشد. - 🔵
مشکلات در برقراری ارتباط:
ناتوانی در بیان احساسات و نیازها به طور واضح و موثر. - 🔵
ترس از آسیبپذیری:
امتناع از نشان دادن ضعفها و آسیبپذیریها به دلیل ترس از طرد شدن. - 🔵
سابقه تجربیات تلخ:
تاثیر تجربیات منفی قبلی بر نحوه تعامل در روابط جدید. - 🔵
فشار و استرس زیاد:
درگیریهای شخصی و استرسهای روزمره که انرژی و تمرکز را از بین میبرند.
- 🔵
عدم اولویتبندی رابطه:
قرار دادن رابطه در اولویتهای پایینتر نسبت به سایر جنبههای زندگی. - 🔵
نیاز به کنترل:
تلاش برای کنترل و مدیریت رفتار طرف مقابل به جای پذیرش او. - 🔵
مشکلات اعتماد:
عدم اعتماد به طرف مقابل به دلیل تجربیات گذشته یا شک و تردیدهای بیاساس. - 🔵
خودخواهی:
تمرکز بیش از حد بر نیازها و خواستههای شخصی و نادیده گرفتن نیازهای طرف مقابل. - 🔵
عدم قدردانی:
عدم ابراز قدردانی از تلاشها و محبتهای طرف مقابل.
- 🔵
یکنواختی و روزمرگی:
عدم تلاش برای ایجاد تنوع و تازگی در رابطه. - 🔵
وجود مشکلات حل نشده:
انباشته شدن مسائل و اختلافات کوچک که به مرور زمان به مشکلات بزرگتر تبدیل میشوند. - 🔵
عدم تعهد:
نبود تعهد واقعی و عمیق به رابطه. - 🔵
مقایسه با دیگران:
مقایسه رابطه خود با روابط دیگران و احساس نارضایتی. - 🔵
کمبود وقت:
اختصاص ندادن وقت کافی به رابطه. - 🔵
اختلاف در ارزشها و باورها:
وجود تفاوتهای اساسی در ارزشها و باورها که منجر به درگیری میشود. - 🔵
مشکلات روانی:
وجود مشکلات روانی مانند افسردگی یا اضطراب که بر رفتار و تعامل در رابطه تاثیر میگذارند. - 🔵
ترس از صمیمیت:
امتناع از ایجاد ارتباط صمیمی و عمیق با طرف مقابل. - 🔵
سوء استفاده عاطفی:
وجود رفتارهای توهینآمیز، تحقیرآمیز یا کنترلکننده در رابطه. - 🔵
تفاوت در سبک عشق ورزی:
ابراز عشق و محبت به شیوهای که برای طرف مقابل قابل درک و پذیرش نباشد.
به امید روابطی سالم و پایدار برای همه شما.
1. عدم تعریف واضح از “تلاش”
یکی از بزرگترین مشکلات این است که هر فرد تعریف متفاوتی از “تلاش” در رابطه دارد.ممکن است یک نفر انتظار داشته باشد طرف مقابل زمان زیادی را با او بگذراند، در حالی که دیگری نشان دادن علاقه را در انجام کارهای کوچک روزمره میبیند.بدون صحبت و توافق مشخص در مورد اینکه چه رفتارهایی به عنوان تلاش تلقی میشوند، سوءتفاهم و احساس نادیده گرفته شدن اجتنابناپذیر است.این سوءتفاهم میتواند به مرور زمان انباشته شده و احساس ناامیدی را در هر دو طرف ایجاد کند.به جای فرض کردن اینکه طرف مقابل ذهن شما را میخواند، انتظارات خود را به طور واضح و مودبانه بیان کنید.
مثلا به جای اینکه بگویید “تو هیچ وقت برای من وقت نمیگذاری”، بگویید “برای من خیلی باید آخر هفتهها ساعاتی را با هم بگذرانیم، آیا امکانش هست برای این موضوع برنامهریزی کنیم؟” این نوع گفتوگو، احتمال رسیدن به توافق و درک متقابل را افزایش میدهد.
2. فرسودگی عاطفی (Emotional Burnout)
تلاش مداوم برای حفظ رابطه، مخصوصا در شرایط چالشبرانگیز، میتواند منجر به فرسودگی عاطفی شود. وقتی فرد احساس خستگی و تحلیل رفتگی میکند، انگیزه و توانایی برای تلاش کردن کاهش مییابد. این فرسودگی میتواند ناشی از فشارهای خارجی، مشکلات شخصی، یا حتی مشکلات درون خود رابطه باشد. علائم فرسودگی عاطفی شامل احساس خستگی مزمن، بیعلاقگی به فعالیتهایی که قبلاً لذتبخش بودند، بدبینی، و تحریکپذیری است. اگر احساس میکنید دچار فرسودگی عاطفی شدهاید، باید به خودتان استراحت دهید و به دنبال راههایی برای تجدید قوا باشید.
3. عدم قدردانی و دیده نشدن تلاشها
وقتی تلاشهای یک فرد در رابطه نادیده گرفته میشود و قدردانی نمیشود، انگیزه او برای ادامه دادن کاهش مییابد. احساس اینکه زحمات شما دیده نمیشود، میتواند بسیار دلسردکننده باشد. قدردانی کردن از تلاشهای کوچک و بزرگ طرف مقابل، نقش مهمی در تقویت رابطه دارد. ابراز قدردانی میتواند به شکلهای مختلفی باشد، از یک تشکر ساده گرفته تا یک حرکت محبتآمیز یا یک کادوی کوچک. مهم این است که طرف مقابل بداند که تلاشهایش دیده و ارزشمند شمرده میشوند. اگر احساس میکنید تلاشهایتان دیده نمیشود، با طرف مقابل خود در این مورد صحبت کنید و به او بگویید که قدردانی از تلاشها، چقدر برای شما اهمیت دارد. این کار نه تنها انگیزه طرف مقابل را افزایش میدهد، بلکه حس صمیمیت و نزدیکی را در رابطه تقویت میکند.
4. مشکلات ارتباطی
ارتباط ضعیف یا ناکارآمد، یکی از اصلیترین دلایل احساس عدم تلاش در روابط است.وقتی طرفین نمیتوانند به طور موثر با یکدیگر ارتباط برقرار کنند، سوءتفاهمها و تعارضات به وجود میآیند و احساس نادیده گرفته شدن تشدید میشود.مشکلات ارتباطی میتواند شامل عدم توانایی در ابراز احساسات، گوش ندادن فعالانه به طرف مقابل، بهرهگیری از زبان تند و زننده، و یا اجتناب از صحبت کردن در مورد مسائل مهم باشد.یادگیری مهارتهای ارتباطی موثر، میتواند به بهبود رابطه کمک کند.این مهارتها شامل گوش دادن فعالانه، ابراز احساسات به طور با صداقت و محترمانه، و حل تعارضات به طور سازنده است.
اگر در برقراری ارتباط موثر با طرف مقابل خود مشکل دارید، میتوانید از یک مشاور یا رواندرمانگر کمک بگیرید.
با تمرکز بر بهبود ارتباط خود، میتوانید سوءتفاهمها را کاهش دهید، صمیمیت را افزایش دهید، و احساس تلاش متقابل را در رابطه تقویت کنید.در ضمن، سعی کنید در مورد انتظارات خود از یکدیگر صحبت کنید و به طور منظم در مورد احساسات و نیازهای خود با هم تبادل نظر کنید.
5. ترس از آسیبپذیری
آسیبپذیری به معنای آشکار کردن احساسات واقعی، نیازها و ترسهای خود در رابطه است. ترس از آسیبپذیری میتواند باعث شود که افراد از تلاش کردن برای بهبود رابطه خودداری کنند، زیرا میترسند که مورد قضاوت، انتقاد یا طرد قرار گیرند. وقتی افراد از آسیبپذیری میترسند، ممکن است دیوار دفاعی دور خود بکشند و از صمیمیت و نزدیکی با طرف مقابل خودداری کنند. این کار میتواند منجر به احساس تنهایی، انزوا و عدم تلاش در رابطه شود. برای غلبه بر ترس از آسیبپذیری، لازم است که به تدریج اعتماد خود را به طرف مقابل افزایش دهید و به خودتان اجازه دهید که احساسات واقعی خود را به اشتراک بگذارید. با آسیبپذیر بودن، میتوانید صمیمیت و نزدیکی را در رابطه خود افزایش دهید و به طرف مقابل خود اجازه دهید که شما را به طور کامل بشناسد و دوست داشته باشد.
6. عدم تطابق در نیازها و ارزشها
وقتی نیازها و ارزشهای اساسی دو نفر در رابطه با یکدیگر تطابق ندارند، ممکن است احساس کنند که هیچ تلاشی نمیتواند رابطه را بهبود بخشد.این عدم تطابق میتواند در زمینههای مختلفی مانند اهداف زندگی، سبک زندگی، ارزشهای اخلاقی و اعتقادات مذهبی باشد.وقتی افراد احساس میکنند که در یک مسیر متفاوت از طرف مقابل خود حرکت میکنند، ممکن است انگیزه خود را برای تلاش کردن در رابطه از دست بدهند.برای حل این مشکل، لازم است که به طور با صداقت و باز با طرف مقابل خود در مورد نیازها و ارزشهای خود صحبت کنید و سعی کنید نقاط مشترکی پیدا کنید.
در برخی موارد، ممکن است لازم باشد که مصالحههایی انجام دهید تا بتوانید رابطه را حفظ کنید.با این حال، باید مصالحههایی که انجام میدهید، با ارزشهای اساسی شما در تضاد نباشند.اگر عدم تطابق در نیازها و ارزشها بسیار زیاد باشد، ممکن است لازم باشد که رابطه را خاتمه دهید.این کار ممکن است دردناک باشد، اما میتواند برای هر دو نفر بهتر باشد.در ضمن، باید در طول رابطه، به طور مداوم در مورد نیازها و ارزشهای خود با طرف مقابل خود صحبت کنید، زیرا این نیازها و ارزشها ممکن است با گذشت زمان تغییر کنند.
7. انتظارات غیر واقعبینانه
داشتن انتظارات غیر واقعبینانه از رابطه و طرف مقابل، میتواند منجر به ناامیدی و احساس عدم تلاش شود.هیچ رابطهای کامل نیست و همه افراد اشتباه میکنند.انتظار داشتن اینکه طرف مقابل همیشه کامل و بینقص باشد، غیرمنطقی است و میتواند فشار زیادی بر روی رابطه وارد کند.انتظارات غیر واقعبینانه میتواند شامل انتظار داشتن اینکه طرف مقابل همیشه با شما موافق باشد، همیشه در دسترس باشد، یا همیشه بتواند نیازهای شما را برآورده کند.برای داشتن یک رابطه سالم و پایدار، لازم است که انتظارات خود را واقعبینانه کنید و به طرف مقابل خود فضا و آزادی عمل بدهید.
به جای تمرکز بر روی نقصهای طرف مقابل، سعی کنید بر روی نقاط قوت او تمرکز کنید و از او به خاطر ویژگیهای مثبتی که دارد، قدردانی کنید.
با داشتن انتظارات واقعبینانه، میتوانید از ناامیدی و سرخوردگی جلوگیری کنید و رابطه خود را در مسیر سالمتری هدایت کنید.
8. ترس از طرد شدن
ترس از طرد شدن میتواند عاملی بازدارنده در تلاش برای بهبود رابطه باشد.فرد ممکن است از ابراز نیازها و خواستههای خود خودداری کند، مبادا باعث رنجش یا ترک رابطه از سوی طرف مقابل شود.این ترس میتواند ریشه در تجربیات گذشته داشته باشد، مانند روابط ناموفق قبلی یا دوران کودکی با والدین منتقد و بیتوجه.فردی که از طرد شدن میترسد، ممکن است همواره در پی راضی نگه داشتن طرف مقابل باشد و از ابراز مخالفت یا نیازهای خود چشمپوشی کند.این رفتار میتواند منجر به نارضایتی و احساس نادیده گرفته شدن در رابطه شود، چرا که نیازهای فرد برآورده نمیشوند.
برای غلبه بر ترس از طرد شدن، فرد باید به خودآگاهی برسد و ریشههای این ترس را شناسایی کند.
درمانهای روانشناختی مانند CBT (شناختدرمانی رفتاری) میتواند در این زمینه بسیار کمککننده باشد.در ضمن، باید فرد در رابطه با طرف مقابل خود صادق باشد و نیازها و خواستههای خود را به طور شفاف و محترمانه ابراز کند.
9. الگوهای رفتاری تکراری و مخرب
گاهی اوقات، روابط در الگوهای رفتاری تکراری و مخرب گیر میافتند.این الگوها میتوانند شامل بحثهای مداوم بر سر یک موضوع خاص، سرزنش کردن یکدیگر، یا سکوت و بیاعتنایی باشد.وقتی یک رابطه در این الگوها گیر میافتد، هر دو طرف احساس میکنند که تلاش کردن بیفایده است، زیرا میدانند که به همان نتیجه همیشگی خواهند رسید.برای شکستن این الگوها، لازم است که هر دو طرف آگاهانه تلاش کنند تا رفتار خود را تغییر دهند.این کار میتواند شامل یادگیری مهارتهای ارتباطی جدید، مراجعه به مشاور، یا حتی صرفاً تلاش برای دیدن مسائل از دیدگاه طرف مقابل باشد.
در ضمن، باید هر دو طرف تعهد داشته باشند که به طور مداوم در جهت بهبود رابطه تلاش کنند.
بدون این تعهد، الگوهای رفتاری مخرب به احتمال زیاد دوباره ظاهر خواهند شد و رابطه را به همان نقطه اول باز خواهند گرداند.شناسایی الگوهای مخرب اولین قدم است، سپس باید به دنبال راههای جایگزین و سازندهتر برای تعامل با یکدیگر باشید.
10. مشکلات مربوط به سلامت روان
مشکلات مربوط به سلامت روان، مانند افسردگی، اضطراب، یا اختلالات شخصیتی، میتوانند تاثیر زیادی بر روی روابط داشته باشند. این مشکلات میتوانند باعث شوند که فرد احساس بیانگیزگی کند، از دیگران دوری کند، یا رفتارهای مخرب داشته باشد. در ضمن، باید صبور و همدل باشید و از طرف مقابل خود حمایت کنید. 
با کمک حرفهای و حمایت متقابل، میتوانید با مشکلات مربوط به سلامت روان مقابله کنید و رابطه خود را تقویت کنید. تشویق به درمان و حمایت عاطفی میتواند نقش بسیار مهمی در بهبود وضعیت فرد و در نتیجه بهبود رابطه داشته باشد. 
11. انتظارات جنسی برآورده نشده
عدم رضایت جنسی در رابطه میتواند منجر به احساس عدم تلاش شود.این موضوع میتواند ناشی از عدم تطابق در نیازهای جنسی، مشکلات فیزیکی، یا مشکلات عاطفی باشد.صحبت با صداقت و باز در مورد نیازها و خواستههای جنسی، میتواند به بهبود این وضعیت کمک کند.اگر این کار به تنهایی امکانپذیر نیست، مراجعه به یک مشاور جنسی میتواند مفید باشد.نادیده گرفتن نیازهای جنسی طرف مقابل، میتواند منجر به ایجاد نارضایتی و احساس عدم اهمیت در رابطه شود.تلاش برای برآورده کردن نیازهای جنسی یکدیگر، نشاندهنده احترام و توجه به طرف مقابل است و میتواند صمیمیت و نزدیکی را در رابطه افزایش دهد.
خلاقیت و تنوع در رابطه جنسی میتواند به حفظ جذابیت و جلوگیری از یکنواختی کمک کند.
باید هر دو طرف احساس راحتی داشته باشند و بتوانند نیازها و خواستههای خود را به طور با صداقت ابراز کنند.
12. تاثیر شبکههای اجتماعی
شبکههای اجتماعی میتوانند به طور ناخواسته بر روی روابط تاثیر منفی بگذارند.مقایسه رابطه خود با روابط به ظاهر بینقص دیگران در شبکههای اجتماعی، میتواند منجر به احساس نارضایتی و عدم کفایت شود.در ضمن، گذراندن زمان زیاد در شبکههای اجتماعی به جای وقت گذاشتن با طرف مقابل، میتواند منجر به احساس بیتوجهی و نادیده گرفته شدن شود.برای کاهش تاثیر منفی شبکههای اجتماعی بر روی رابطه، سعی کنید زمان کمتری را در این شبکهها بگذرانید و بیشتر بر روی ارتباط با طرف مقابل خود تمرکز کنید.ارزش قائل شدن برای لحظات واقعی و صمیمانه با طرف مقابل، بسیار مهمتر از دنبال کردن زندگیهای به ظاهر بینقص دیگران در فضای مجازی است.
محدود کردن زمان بهرهگیری از شبکههای اجتماعی و صرف زمان بیشتر برای تعاملات واقعی و معنادار، میتواند به بهبود رابطه کمک کند.
13. دخالتهای خانواده و دوستان
دخالتهای خانواده و دوستان در رابطه، میتواند منجر به ایجاد تنش و اختلاف شود.اگر خانواده یا دوستان شما نسبت به طرف مقابلتان دیدگاه منفی دارند، ممکن است شما احساس کنید که باید بین آنها و طرف مقابلتان انتخاب کنید.این وضعیت میتواند بسیار استرسزا و ناراحتکننده باشد و منجر به احساس عدم تلاش در رابطه شود.برای مقابله با این مشکل، لازم است که مرزهای مشخصی را با خانواده و دوستان خود تعیین کنید و به آنها بگویید که دخالت آنها در رابطه شما قابل قبول نیست.در ضمن، باید از طرف مقابل خود در برابر دخالتهای دیگران محافظت کنید و از او حمایت کنید.
البته، مشورت کردن با خانواده و دوستان قابل اعتماد در مواقع ضروری، میتواند مفید باشد، اما تصمیمگیری نهایی باید بر عهده شما و طرف مقابلتان باشد.
ایجاد یک جبهه متحد در برابر دخالتهای دیگران، میتواند به حفظ رابطه کمک کند.
14. بیتوجهی به نیازهای عاطفی
بیتوجهی به نیازهای عاطفی طرف مقابل، یکی از رایجترین دلایل احساس عدم تلاش در روابط است.این بیتوجهی میتواند به شکلهای مختلفی ظاهر شود، از جمله عدم ابراز محبت، عدم گوش دادن فعالانه، عدم حمایت عاطفی، و عدم همدلی.وقتی یک فرد احساس میکند که نیازهای عاطفیاش نادیده گرفته میشود، ممکن است احساس تنهایی، انزوا و عدم اهمیت در رابطه کند.برای رفع این مشکل، لازم است که به طور آگاهانه تلاش کنید تا به نیازهای عاطفی طرف مقابل خود توجه کنید و به آنها پاسخ دهید.این کار میتواند شامل ابراز محبت کلامی و غیرکلامی، گوش دادن فعالانه به صحبتهای طرف مقابل، ارائه حمایت عاطفی در مواقع سختی، و تلاش برای درک دیدگاه طرف مقابل باشد.
در ضمن، باید از طرف مقابل خود بپرسید که چه نیازهای عاطفی دارد و چگونه میتوانید به بهترین شکل به آنها پاسخ دهید.
تلاش برای برآورده کردن نیازهای عاطفی یکدیگر، نشاندهنده اهمیت دادن به طرف مقابل و تلاش برای ایجاد یک رابطه عمیق و معنادار است.
15. از دست دادن جرقه اولیه
در بسیاری از روابط، شور و اشتیاق اولیه به مرور زمان کاهش مییابد.این اتفاق طبیعی است، اما اگر این کاهش شور و اشتیاق با بیتوجهی و عدم تلاش همراه شود، میتواند منجر به احساس عدم تلاش در رابطه شود.برای جلوگیری از این اتفاق، لازم است که به طور آگاهانه تلاش کنید تا جرقه اولیه را زنده نگه دارید.این کار میتواند شامل برنامهریزی برای قرارهای عاشقانه، امتحان کردن فعالیتهای جدید با هم، ابراز محبت و قدردانی، و حفظ حس شوخطبعی باشد.به جای اینکه منتظر باشید تا شور و اشتیاق به طور خودکار بازگردد، خودتان برای ایجاد آن تلاش کنید.
تلاش برای زنده نگه داشتن جرقه اولیه، نشاندهنده تعهد شما به رابطه و تمایل شما برای حفظ صمیمیت و نزدیکی با طرف مقابل است.
با خلاقیت و تلاش، میتوانید جرقه اولیه را برای سالهای طولانی در رابطه خود زنده نگه دارید.
16. مقایسه با روابط کاملا مطلوب
مقایسه رابطه خود با روابط کاملا مطلوب (خواه واقعی یا خیالی) میتواند منجر به ناامیدی و احساس نارضایتی شود. هیچ رابطهای کامل نیست و همه روابط با چالشها و مشکلات همراه هستند. آنچه در شبکههای اجتماعی یا فیلمها میبینید، اغلب یک تصویر غیرواقعی و کاملا مطلوب از روابط است. به جای تلاش برای داشتن یک رابطه بینقص، بر روی ساختن یک رابطه سالم، پایدار و معنادار با طرف مقابل خود تمرکز کنید.
17. عدم وجود اهداف مشترک
عدم وجود اهداف مشترک در رابطه، میتواند منجر به احساس عدم همسویی و عدم تلاش شود. وقتی دو نفر اهداف متفاوتی در زندگی دارند، ممکن است احساس کنند که در یک مسیر متفاوت حرکت میکنند و تلاش برای رسیدن به یک هدف مشترک بیفایده است. برای جلوگیری از این اتفاق، لازم است که با طرف مقابل خود در مورد اهداف و آرزوهای خود صحبت کنید و سعی کنید نقاط مشترکی پیدا کنید. این اهداف میتواند شامل اهداف شغلی، مالی، خانوادگی، یا حتی اهداف تفریحی باشد. این کار میتواند صمیمیت و نزدیکی را در رابطه افزایش دهد و احساس همبستگی و تعلق خاطر را تقویت کند. در ضمن، باید در طول زمان، اهداف خود را با هم مرور کنید و در صورت لزوم، آنها را تغییر دهید یا بهروزرسانی کنید.
18. عدم بخشش و کینهتوزی
ناتوانی در بخشش و کینهتوزی، میتواند روابط را مسموم کند. نگه داشتن خشم و رنجش نسبت به اشتباهات گذشته، مانع از حرکت رو به جلو و ایجاد صمیمیت میشود. بخشیدن طرف مقابل (و خودتان) برای اشتباهات گذشته، یک گام مهم برای رهایی از بار منفی و ایجاد یک رابطه سالمتر است. بخشش به معنای فراموش کردن نیست، بلکه به معنای رها کردن خشم و رنجش و انتخاب کردن یک مسیر جدید برای رابطه است. کینهتوزی باعث ایجاد دیوار بین شما و طرف مقابل میشود و مانع از برقراری ارتباط با صداقت و صمیمانه میشود. اگر در بخشیدن طرف مقابل مشکل دارید، میتوانید از یک مشاور یا رواندرمانگر کمک بگیرید. اما با تلاش و تعهد، میتوانید به یک نقطه عطف در رابطه خود برسید و از بار منفی گذشته رها شوید.
19. نبود تفریح و سرگرمی
جدی گرفتن بیش از حد رابطه و فراموش کردن تفریح و سرگرمی، میتواند منجر به خستگی و یکنواختی شود. روابط نیاز به شادی، خنده و لحظات مفرح دارند تا زنده و پویا بمانند. برنامهریزی برای فعالیتهای تفریحی مشترک، مانند رفتن به سینما، کنسرت، سفر، یا حتی بازی کردن با هم، میتواند به تقویت رابطه و افزایش صمیمیت کمک کند. تنوع در فعالیتهای تفریحی، میتواند به جلوگیری از یکنواختی و حفظ جذابیت رابطه کمک کند. با اختصاص دادن زمان به تفریح و سرگرمی، میتوانید رابطه خود را شاداب و پرانرژی نگه دارید.
20. عدم پذیرش مسئولیت
عدم پذیرش مسئولیت در رابطه، یکی از مخربترین عوامل است. وقتی یکی از طرفین یا هر دو طرف از پذیرش مسئولیت اشتباهات خود یا نقش خود در مشکلات رابطه خودداری میکنند، بهبود و پیشرفت غیرممکن میشود. پذیرفتن مسئولیت، به معنای اعتراف به اشتباهات، عذرخواهی کردن و تلاش برای جبران آنها است. وقتی شما مسئولیتپذیر باشید، به طرف مقابل نشان میدهید که به رابطه اهمیت میدهید و حاضر به تلاش برای بهبود آن هستید. عدم پذیرش مسئولیت، باعث ایجاد خشم و رنجش در طرف مقابل میشود و مانع از برقراری ارتباط با صداقت و صمیمانه میشود. اگر در پذیرش مسئولیت مشکل دارید، میتوانید از یک مشاور یا رواندرمانگر کمک بگیرید. با پذیرش مسئولیت، میتوانید به طرف مقابل نشان دهید که به او احترام میگذارید و حاضر به تلاش برای بهبود رابطه هستید.
گاهی احساس می کنی داری جلوی یه آینه دیواری می ایستی و فقط خودت توش دیده می شی؛ این حس رو خوب می شناسم. یه رابطه قدیمی داشتم که همیشه من پیام می فرستادم، برنامه ریزی می کردم و حتی یادآوری های مهم رو انجام می دادم. بعد فهمیدم طرف مقابل اصلا متوجه زحمات نیست چون در دنیای خودش زندگی می کرد. اشتباه من این بود که فکر می کردم با تلاش بیشتر می تونم رابطه رو درست کنم، در حالی که بعضی وقتا باید بپذیریم که مسیرها متفاوته. 🍃 یاد گرفتم تشخیص بدم کی باید بست نشینی کنم و کی باید قدم بردارم. یه چیز جالب هم اینه که گاهی اوقات همین سکوت و فاصله گرفتن باعث می شه طرف مقابلم تازه متوجه کمبودها بشه… البته نه همیشه!